چرا تیرمان به هدف نمیخورد؟
«نگرشی که از شکل به محتوا میرسد، نگرشی که زیربنا را با روبنا توضیح میدهد، دچار سطحینگری است. این نگرش، هرگز به ماهیت پدیدهها پی نمیبرد. و دقیقا از آنجا که ماهیت را بدرستی نمیشناسد، شکل را نیز درست تشخیص نمیدهد. از اینروست که او در پسِ ارتجاع و استبدادِ حاکم، نه دیکتاتوریِ امپریالیستی را— که اساس و جزء جداییناپذیر نظام سرمایهداری وابسته را تشکیل میدهد— بلکه «استبداد شرقی» را، «استبداد دینی» را، نوعِ «نامتعارف» سرمایهداری و… را میبیند.
مادام که نتوانیم به ماهیت نظام سرمایهداریِ حاکم بر ایران بدرستی پی ببریم، از فهم دلایل و ریشههای واقعیِ استبداد و ستم و نابرابری در جامعهمان ناتوان میمانیم. و در نتیجه، بجای آنکه علیه محتوا بجنگیم، به جنگ اشکال میرویم؛ بجای آنکه اساسِ دیکتاتوری را مصاف قرار دهیم، دیکتاتور را اساسِ مصاف قرار میدهیم. و چه بسا یکبار دیگر رژیمی «دیکتاتور» را به زیر کشیم بیآنکه رژیمِ «دیکتاتوری» را به زیر کشیده باشیم!» (برگرفته از مطلبی تحت عنوان «نگاهی به راسترویِ «چپ»)